Οι πολιτικοί που αγάπησα είναι στον Παράδεισο ή αποσύρθηκαν από την ενεργό πολιτική... Σταύρος Μπένος! Ένας ανατρεπτικός καλλιτέχνης της πολιτικής!

Δεν αναφέρθηκα προεκλογικά στον Σταύρο, αν και δεν ήταν υποψήφιος, για να μη θεωρηθεί ότι το κάνω υστερόβουλα, προωθώντας έστω και έμμεσα το ΠΑΣΟΚ. Το κάνω τώρα γιατί εχθές το πρωί άκουσα μια συνέντευξή του στο ραδιόφωνο, που πραγματικά με συγκίνησε και επιβεβαίωσε το θαυμασμό μου στο πρόσωπο του Σταύρου, που έτσι κι αλλιώς είναι δεδομένος.

Οι τρεις πολιτικοί που αγάπησα, εκτός από τον Αντρέα !
Τότε που ακόμα μπορούσα να ονειρεύομαι έναν κόσμο καλύτερο...

Όταν η Καλαμάτα γινόταν πόλη πρότυπο,
στα χέρια του Σταύρου με τη στήριξη του Αντρέα...

Όταν ο πολιτισμός είχε τους κατάλληλους ανθρώπους,

να τον στηρίξουν και να τον προωθήσουν...

Όταν ακόμα κάναμε όνειρα για μια Τοπική Αυτοδιοίκηση, δυναμική και λιγότερο εξαρτημένη
από την κεντρική εξουσία...η αφεντιά μου δίπλα σε δυο αγαπημένους,
όντας υποψήφια δημοτική σύμβουλος στο Παλαιό Φάληρο.
Φυσικά έχω βγει και καλύτερα σε φωτό και με μαλλί χτενισμένο,
αλλά ήταν εκλογές και τρέχαμε ως... Πού καιρός να στολιστούμε... ;)

Μίλησε λοιπόν για την υποψηφιότητα Βενιζέλου και την προσωπικότητα Παπανδρέου. Με κάλυψε απόλυτα ενισχύοντας αυτά που πιστεύω και που γράφω τόσον καιρό. Ότι δηλαδή ο Γιώργος, δεν είναι ο Γιώργος που είδαμε προεκλογικά και γενικά αυτά τα τριάμισι χρόνια. Για όποιον τον ξέρει από παλιά, έμοιαζε να είναι ένας Γιώργος μεταλλαγμένος. Προφανώς κακοί σύμβουλοι τον ωθούν από το ένα λάθος στο άλλο.

Είπε λοιπόν ο Σταύρος πολύ σοφά, ότι ο ΓΑΠ δεν εκμεταλλεύθηκε το συγκριτικό του πλεονέκτημα σωστά, σε σχέση με Βενιζέλο. Το ότι ο Γιώργος, κατά καιρούς όντας βουλευτής ή υπουργός, έχει τολμήσει κοινωνικές ρήξεις πολλές, ενώ ο Βαγγέλης δεν έχει κάνει κάτι ανάλογο.

Ότι ο Γιώργος δεν έκανε την ανανέωση που απαιτούσε η βάση. Ότι δεν τόλμησε να κάνει αλλαγές και τομές, ώστε να δείξει τη διάθεση ενός νέου πασόκ, διαφορετικού από αυτό που ο κόσμος είχε απορρίψει πριν ακόμα του δώσει απλόχερα την εμπιστοσύνη του, το ένα εκατομμύριο των ψηφοφόρων που τον εξέλεξε αρχηγό στο κόμμα. Όλοι αυτοί τον ήξεραν ως Γιώργο Παπανδρεόυ, επιτυχημένο ως υπουργό. Και ξαφνικά είδαν έναν αρχηγό άτολμο, που δεν έκανε καν τις αναμενόμενες αλλαγές και που δεν τόλμησε να χειραγωγήσει τις ομάδες και να αλλάξει πρόσωπα και πράγματα.

Και ότι ο Μπένος που ήταν μαζί του στις φωτιές όταν περιόδευε στα καμμένα, μόνο εκεί είδε τον Γιώργο που ήξερε. Δυναμικό, αποφασιστικό, πραγματικά ανθρώπινο και αγωνιστή.

Ο Μπένος αυτή την περίοδο, έχοντας εγκαταλείψει την πολιτική ενεργό δράση και μάλιστα σε μια εποχή που η επανεκλογή του ήταν σίγουρη, υπενθυμίζω ότι ο Μπένος εκλεγόταν τελευταία στη Β' Αθηνών χωρίς κανένα πρόβλημα, για να ασχοληθεί με την καταγραφή και την ανάδειξη όλων των αρχαίων θεάτρων που είναι πολλά στην Ελλάδα και που δεν τα ξέρουμε καν.

Τρανή απόδειξη σπάνιου είδους πολιτικού, που ο πολιτισμός και η τέχνη είναι γι αυτόν υπεράνω πολιτικής καριέρας ή καρέκλας εξουσίας. Όπως υπεράνω ήταν πάντα η στάση ζωής του. Ζωή σεμνή και απόλυτα ταπεινή, αγαπημένη και δεμένη οικογένεια, μακριά από τα γκλαμουράτα και τα χλιδάτα σαλόνια, με αληθινή αγάπη στην τέχνη, στην ζωή, στον άνθρωπο. Ένας άνθρωπος καλοσυνάτος, εξαιρετικός φίλος, αφοσιωμένος σε οράματα.

Σε όποιο πόστο κι αν βρέθηκε, δούλεψε όχι από την καρέκλα και το πολυτελές γραφείο του. Κατέβηκε στους δρόμους, στα γκρεμισμένα από το σεισμό σπίτια, στους άστεγους και με προσωπική δουλειά και τρομερό αγώνα, άυπνος μερόνυχτα, το είδα με τα μάτια μου αυτό, ξανάκανε την Καλαμάτα πόλη μέσα από τα ερείπια.

Άφησε τη σφραγίδα του σε όποιο υπουργείο πέρασε. Μα Εσωτερικών, μα Πολιτισμού, μα Αιγαίου...

Με οδηγό το πρόγραμμα ΑΣΤΕΡΙΑΣ, που εφαρμόστηκε στα νησιά του Αιγαίου, προχώρησε στην ίδρυση και λειτουργία περίπου 1.000 Κέντρων Εξυπηρέτησης του Πολίτη [Κ.Ε.Π.] απ' άκρη σε άκρη σε όλη τη χώρα. Τα ΚΕΠ είναι μια καινοτομία στο χώρο της Δημόσιας Διοίκησης υιοθετώντας τη φιλοσοφία της «υπηρεσίας μιας στάσης».

Πρόκειται για πλήρη υποκαταστήματα του κράτους, κέντρα ολοκληρωμένων συναλλαγών που εξυπηρετούν τους πολίτες με μια απλή επίσκεψη για όλες τις υποθέσεις τους με το Κράτος, δηλαδή για περισσότερες από 1.000 διοικητικές πράξεις. Το τελικό όραμα για τα ΚΕΠ συνοψίζεται στα εξής:

1. μία επίσκεψη του πολίτη

2. προθεσμία διεκπεραίωσης

3. αποζημίωση, αν δεν τηρηθεί η προθεσμία διεκπεραίωσης

Η αλήθεια είναι ότι από τότε που ο Μπένος έφυγε, σε πολλά ΚΕΠ έχω κάνει χοντρές ταραχές, έχοντας διαπιστώσει μια δημοσιουπαλληλική τεμπελίτιδα και μια διάθεση αποφυγής εξυπηρέτησης. Τρίζοντας τα δόντια όλα γίνονταν αυτομάτως και κανονικά. Δηλαδή ο πολίτης θα πρέπει να είναι ενημερωμένος για τον κανονισμό λειτουργίας και να τον ζητάει από τους υπαλλήλους που αρνούνται εξυπηρέτηση.

Άλλο σημαντικό που έκανε ήταν η τηλεφωνική γραμμή 1502 για τη χορήγηση και ταχυδρομική αποστολή στο σπίτι 70 διαφορετικών πιστοποιητικών, βεβαιώσεων και άλλων δημοσίων εγγράφων με ένα απλό τηλεφώνημα. Η τηλεφωνική γραμμή 1502 κέρδισε το πρώτο παγκόσμιο βραβείο από τον ΟΗΕ ως η πλέον εξυπηρετική για τον πολίτη.

Επίσης το άλλο πολύ σπουδαίο που ίσως δεν το ξέρει ο κόσμος, είναι η νομοθέτηση της εγκυρότητας εγγράφων που διακινούνται με fax και ηλεκτρονικό ταχυδρομείο [email].

Ως υπουργός Πολιτισμού ο Μπένος διηύρυνε το Εθνικό Πολιτιστικό Δίκτυο Πόλεων (ΕΠΔΠ) σε 21 πόλεις της χώρας και το εμπλούτισε με το Δίκτυο Δημοτικών Κινηματογράφων, το Δίκτυο Εργαστηρίων Εικαστικών Τεχνών, και με την υπογραφή 50 προγραμματικών συμβάσεων με Δήμους της Χώρας για την ανάπτυξη πολιτιστικών προγραμμάτων με στόχο την δημιουργία σημαντικών πολιτιστικών θεσμών στην περιφέρεια και την ανάδειξη της σύγχρονης πολιτιστικής φυσιογνωμίας της χώρας.

Θυμάμαι αξέχαστες μέρες στο Διδυμότειχο όπου γιορτάσαμε τα 100 χρόνια του κινηματογράφου, εγώ ως υπεύθυνη του Δημοτικού Κινηματογράφου Φιλιατρών, που ο τότε άντρας μου ήταν Δήμαρχος και που ο Δήμος τότε ήταν στο Δίκτυο. Το τι δουλειά είχαμε πατήσει στα πολιτιστικά δεν περιγράφεται. Νοσταλγώ πολύ εκείνες τις εποχές των οραμάτων και των ονείρων κι ας ξεθεωνόμαστε στην κούραση και στα ξενύχτια.

Επίσης ως υπουργός Πολιτισμού, εκπόνησε πρόγραμμα αναστήλωσης μνημείων και ένταξής τους στην σύγχρονη πολιτιστική ζωή. Στο πρόγραμμα αυτό περιλαμβάνονται 25 αρχαία θέατρα και 50 Κάστρα (Κάστρων περίπλους).

Προώθησε προγράμματα ανάδειξης ευρύτερων αρχαιολογικών συνόλων: Ενοποίηση αρχαιολογικών χώρων της Αθήνας, Αρχαία Μεσσήνη, Αρχαία Ολυμπία, Πελλαία χώρα.

Α, ξέχασα να πω ότι ως Δήμαρχος Καλαμάτας, εκτός των άλλων πολιτιστικών προσφορών, μέσω ΔΕΠΑΚ που ίδρυσε και που ήταν πράγματι πολλές, ίδρυσε και το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Καλαμάτας, το ΔΗΠΕΘΕ Καλαμάτας! Τι να πρωτοθυμηθώ...

Τώρα λοιπόν, πώς να μην ασχολείται με τα θέατρα, αφήνοντας πίσω όμως ορφανή τη θέση του, γιατί πολιτικοί σαν τον Σταύρο, ΝΑΙ. ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΤΟΙ !

Αναδημοσίευση από το blog...
ΓΗΤΕΥΤΡΙΑ
http://ghteytria.blogspot.com/2007/09/blog-post_8787.html