Αγόρευση του Σταύρου Μπένου στην Ολομέλεια της Βουλής κατά τη
συζήτηση επί της αρχής του σχεδίου νόμου "Κύρωση Συνθήκης για τη
θέσπιση Συντάγματος της Ευρώπης" του Υπουργείου Εξωτερικών
ΠΡΑΚΤΙΚΑ
ΒΟΥΛΗΣ
ΙΑ' ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Α'
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΡΝ'
Τετάρτη 13 Απριλίου 2004
ΣΤΑΥΡΟΣ ΜΠΕΝΟΣ: Κύριε
Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θέλω να πω ένα μεγάλο «ναι»
στην κύρωση της Συνθήκης-Ευρωπαϊκού Συντάγματος κυρίως για λόγους
πολιτικούς. Στο σημερινό κόσμο, τον κόσμο των μεγάλων ανακατατάξεων
και ανασφαλειών, και ιδιαίτερα στην περιοχή μας, τη Βαλκανική, η
ένταξή μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση υπήρξε η σημαντικότερη πολιτική
επιλογή μετά τη Μεταπολίτευση.
Είναι αυτή που
προσδιόρισε την πορεία της χώρας μας που είναι η λαμπρότερη πορεία
που έχει διαγράψει στη νεότερη πολιτική της ιστορία στο
μεταπολιτευτικό κύκλο. Είναι αυτή η πολιτική επιλογή που έχει
προσδώσει απλόχερα ασφάλεια και αυτοπεποίθηση στη χώρα και στους
πολίτες της. Γι' αυτό δεν πρέπει να διστάζουμε να λέμε τα πράγματα
με το όνομά τους. Εγώ το έχω πει και άλλες φορές και θέλω να το πω
και τώρα ότι πρέπει να αποδίδουμε εύσημα στη μεγάλη επιλογή του
Κωνσταντίνου Καραμανλή.
Θέλω ύστερα να πω ένα
μεγάλο «ναι» για λόγους πολιτισμικής υπόστασης της χώρας μας. Αυτή η
χώρα είναι ευλογημένη, βρίσκεται όμως σε μία διακεκαυμένη ζώνη
συνάντησης φιλοσοφικών ρευμάτων, θρησκευτικών δογμάτων. Έχει
πλείστες όσες ιδιαιτερότητες, συνοδεύεται όμως και από τον υπέροχο
μύθο του Προμηθέα, τον οποίο οι Θεοί τιμώρησαν γιατί ήθελε να
μεταδώσει τη γνώση στους ανθρώπους.
Τι καλύτερο άλλωστε υπάρχει και πόσο ωραία προσδίδει αυτό που
ακριβώς είναι η Ελλάδα ανάμεσα στην Ανατολή και τη Δύση, ανάμεσα στο
υπερβατικό και στο λογικό, στον ορθολογισμό;
Αραγε, θα μπορούσαμε
να προασπίσουμε αυτή την πολιτισμική ιδιαιτερότητα, χωρίς να είμαστε
μέσα στην ευρύχωρη πολιτισμικά αγκαλιά, μέσα στην ευρύχωρη και
πολυπολιτισμική Ευρώπη, την Ευρώπη της Ευρωπαϊκής Ένωσης;
Ένας τρίτος λόγος που θέλω να πω ένα μεγάλο ναι, είναι ότι από τότε
που μπήκαμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλάζουμε σιγά-σιγά νοοτροπία.
Γινόμαστε η χώρα, αλλά μαζί με τη χώρα και οι πολίτες, η χώρα και οι
πολίτες που διεκδικούμε μεγάλους στόχους και οργανώνουμε μεγάλους
στόχους.
Εγώ είχα την τύχη να
το δω αυτό όταν ήμουν Δήμαρχος στην Καλαμάτα με τους σεισμούς, όπου
για πρώτη φορά συναντήθηκα με την Ευρωπαϊκή Ένωση και οργανώθηκε ένα
από τα πρώτα μεγάλα προγράμματα, με αφορμή μια φυσική καταστροφή,
προγράμματα που συνοδεύονταν από μεγάλους στόχους από επιτροπές
παρακολούθησης και σιγά-σιγά το σύστημα της δημόσιας διοίκησης της
χώρας μας, ο πολιτικός κόσμος αλλά και οι πολίτες, έμαθαν να ζουν
πλέον και να σκέπτονται θέλοντας να υλοποιήσουν μεγάλους στόχους,
έργα, θέλοντας να έχει αυτή η χώρα σημαντικά αποτελέσματα.
Θέλω επίσης να πω ένα
μεγάλο ναι, ιδιαίτερα για τις διατάξεις που περιέχονται σ' αυτή τη
συνθήκη στο Ευρωπαϊκό Σύνταγμα, διατάξεις που ενισχύουν το ρόλο του
Ευρωκοινοβουλίου, διατάξεις που φέρνουν πιο κοντά τους πολίτες στο
φαινόμενο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, διατάξεις που ενισχύουν το ρόλο της
Ευρώπης των πόλεων και των περιφερειών. Μάλιστα, υιοθετείται και μια
πολύ ωραία αρχή, η αρχή που δίνει μεγαλύτερη συνοχή στις διάφορες
περιοχές της χώρας μας, γιατί επιτέλους και η Ελλάδα μας σιγά-σιγά
πρέπει να γίνει η Ελλάδα των πόλεων και των περιφερειών.
Θέλω επίσης να
επισημάνω την κοινωνική ρήτρα που προβλέπεται σ' αυτή τη συνθήκη,
που αυτή η κοινωνική ρήτρα επιβάλλει σε όλες τις πολιτικές να
λαμβάνουν υπόψη τους την κοινωνική αλληλεγγύη, την ανεργία, τα
συστήματα υγείας, γενικά το κοινωνικό κράτος.
Θέλω να πω ένα μεγάλο ναι γι' αυτό που είπε πριν η συνάδελφος, γι'
αυτό που και εγώ πάλεψα όταν ήμουν Υπουργός Αιγαίου, για την αρχή
της νησιωτικότητας, αυτή την υπέροχη αρχή που μας ωθεί στο να
αντιμετωπίζουμε τους πολίτες του Αρχιπελάγους και όλων των νησιών
μας με την ίδια ματιά που αντιμετωπίζουμε τους πολίτες της στεριάς.
Θέλω επίσης να επισημάνω την ενσωμάτωση μέσα στο Ευρωπαϊκό Σύνταγμα
της Χάρτας δικαιωμάτων των πολιτών, που είναι ένας πολύ ευρύς
κατάλογος δικαιωμάτων και ελευθεριών των πολιτών, που σπάνια
συναντούμε ακόμα και στα πιο προοδευτικά συντάγματα των χωρών της
Ευρωπαϊκής Ένωσης, ακόμα και στο δικό μας.
Αλλά, πάνω απ' όλα,
θέλω να πω ένα μεγάλο ναι, γιατί με κοινό τόπο την Ευρωπαϊκή Ένωση
απο τη μεταπολίτευση και μετά, είδαμε τα μεγαλύτερα επιτεύγματα,
είδαμε μεγάλους ηγέτες όπως τον Κωνσταντίνο Καραμανλή και το όραμα
για να μπούμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση'γιατί η δικιά μου παράταξη τότε
ήταν αντίθετη για τους ιστορικούς λόγους που έχουν αναλυθεί. Είχαμε
στη συνέχεια τις μάχες του Ανδρέα Παπανδρέου, του διορατικού Ανδρέα
Παπανδρέου, σε δύο μεγάλα ζητήματα: στα ζητήματα της κοινωνικής
Ευρώπης αλλά και της συνοχής των πλουσιοτέρων με τις φτωχότερες
χώρες. Όπως τα προγράμματα που αφορούσαν τις Μεσογειακές χώρες, τα
Ολοκληρωμένα Μεσογειακά Προγράμματα που ήταν ο προάγγελος των
Κοινοτικών Πλαισίων Στήριξης. Και είχαμε εν συνεχεία, τη μεγάλη
επιτυχία με Πρωθυπουργό τον Κώστα Σημίτη, την ένταξη της χώρας στην
Οικονομική και Νομισματική Ένωση.
Συνεπώς, όλη μας η
πορεία μέσα από την Ευρωπαϊκή Ένωση, σηματοδοτεί τις λαμπρότερες
στιγμές και ποσοτικά λόγω επιτευγμάτων και ποιοτικά, λόγω συγκλίσεων
που τόσο ανάγκη έχει αυτή η χώρα από τις πολιτικές δυνάμεις.
Είναι πραγματικά κρίμα - και με τούτο θα κλείσω - που δε δίδεται η
δυνατότητα αυτό το μεγάλο «ναι» να το πουν και οι πολίτες της χώρας
μέσα από ένα δημοψήφισμα.
Σας ευχαριστώ.
|