28/02/2006

Ο κ. Μπένος έχει το λόγο.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΜΠΕΝΟΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, προσπαθώ πάντα να βάζω μπροστά τη συνείδησή μου, όταν ανεβαίνω σ' αυτό το Βήμα. Δεν είναι, βεβαίως, τόσο πολύ εύκολο γι' αυτό και πάλι θέλω να μιλήσω επαινετικά γι' αυτό που θεωρώ σωστό, αλλά και απορριπτικά γι' αυτό που θεωρώ λάθος.
Μιας και προ ολίγου ανοίξαμε τη συζήτηση για το κύρος των Βουλευτών, κύριε Πρόεδρε, θέλω να μεταφέρετε τη διαμαρτυρία μου στην Πρόεδρο της Βουλής και εσείς, κύριε Ανδρεουλάκο, να μεταφέρετε στην Κυβέρνηση στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο τη διαμαρτυρία μου γι' αυτό το πισωγύρισμα που γίνεται σε σχέση με τις τροπολογίες - ντροπολογίες.

Είμαι από τους Βουλευτές εκείνους που έχουν ματώσει πολλές φορές στο Κοινοβούλιο, έχω δώσει πραγματικά μάχες μέσα στην παράταξή μου και ως Βουλευτής και ως στέλεχος της Κυβέρνησης και η Κυβέρνηση του Κώστα Σημίτη έχει ένα πολύ μεγάλο κεκτημένο -είναι ο κ. Κοσμίδης εδώ- και είχε μπει αριθμός συγκεκριμένος και είχε μπει ορισμένη διαδικασία για τις τροπολογίες.
Σήμερα βλέπουμε, κύριε Πρόεδρε και κύριε Ανδρεουλάκο, το φαινόμενο να κατατίθενται για μια ακόμη φορά Παρασκευή απόγευμα τροπολογίες και μάλιστα έχουμε και το επιβαρυντικό στοιχείο ότι σε μια ενιαία τροπολογία είναι διαφορετικά θέματα αντιφατικά μεταξύ τους, όπως επεσήμανε ο κ. Ρόβλιας, με αποτέλεσμα να μην μπορεί ο Βουλευτής να επιλέξει τι ψηφίζει και τι δεν ψηφίζει. Επιτέλους, θα πρέπει να μπει τέλος σε αυτό το πράγμα. Απευθύνομαι τώρα σε όλους τους συναδέλφους μου. Πιστεύω ότι αυτό το κατανοείτε όλοι.

Εγώ, θα κάνω πρόταση στο Σύνταγμα να απαγορεύσουμε την κατάθεση τροπολογιών στην Ολομέλεια μετά τη συζήτηση στις Επιτροπές. Πρέπει επιτέλους να κάνουμε ένα ποιοτικό βήμα. Να μην επιτρέπεται να έρχονται τροπολογίες όταν περατώνεται η συζήτηση του νομοσχεδίου στις Επιτροπές.

Έρχομαι τώρα στο θέμα του νομοσχεδίου. Θέλω να μιλήσω λίγο για το βασικό κορμό του νομοσχεδίου. Αδικήθηκε ο βασικός κορμός. Είναι ένα θετικό νομοσχέδιο, κύριε Ανδρεουλάκο. Προσέξτε όμως, αγαπητοί συνάδελφοι, επειδή έχω δουλέψει πολύ επάνω σε αυτό το θέμα. Μιλάει για την περαιτέρω χρήση της πληροφορίας. Η δημόσια πληροφορία πραγματικά είναι μεγάλο μέγεθος. Όχι μονάχα οικονομικό, το 1% του ΑΕΠ. Είναι μέγεθος μεγάλο για τους πολίτες της χώρας, αλλά και για την οικονομία της χώρας. Αλλά στο επίπεδο των πληροφοριών βρισκόμαστε σε σπαργανώδη κατάσταση.
Συγκεκριμένα παραδείγματα. Κύριε Ανδρεουλάκο, για να χτιστούν τα ΚΕΠ δουλέψαμε περίπου 3-4 χρόνια, για την οργάνωση πρώτα της δημόσιας πληροφορίας. Να γίνουν δηλαδή τα ηλεκτρονικά έντυπα για να μπορούν να γίνουν τα ΚΕΠ.
Θα σας θυμίσω ότι όταν εγώ ανέλαβα στη θέση που είσαστε εσείς σήμερα, την πρώτη φορά είπα σε 20 Νομάρχες για 10 ίδιες διαδικασίες να μου πουν τι δικαιολογητικά ζητούν από τους πολίτες. Όλοι, αγαπητοί συνάδελφοι, μου έστειλαν διαφορετικά δικαιολογητικά. Το λέω αυτό για να σας δείξω την αξία που έχει η οργάνωση και η διοικητική πιστοποίηση της δημόσιας πληροφορίας.

Συνεπώς το θέμα δεν είναι οι εγκύκλιοι που βγάλατε, οι οποίες θα πέσουν στο κενό, αλλά όμως μια προσπάθεια που πρέπει να αναλάβει το Υπουργείο για να οργανωθεί η δημόσια πληροφορία που είναι σήμερα υπουργοκεντρική, είναι εσωστρεφής δηλαδή, να οργανωθεί προς τους πολίτες και προς την κοινωνία των πολιτών, αλλά και προς την ελληνική οικονομία. Χρειάζεται να γίνει πολλή δουλειά, για να μπορούμε να έχουμε περαιτέρω χρήση της πληροφορίας.

Θα σας πω ένα απλό οικογενειακό παράδειγμα που ζω αυτές τις ημέρες, για να γίνω ακόμη πιο πρακτικός και πιο σαφής. Ο γιος μου ο Θοδωρής έχει τελειώσει εδώ οικονομικά και κάνει στην Ολλανδία μεταπτυχιακό στην αγροτική οικονομία. Έχει αναλάβει να κάνει μεταπτυχιακό πάνω σε ελληνικούς συνεταιρισμούς και τον προσανατολισμό τους στην αγορά. Θέλουμε λοιπόν να συγκεντρώσουμε -και προσέξτε, είμαι εγώ τώρα με τόσο κύρος που έχω, το γραφείο μου- τους πρωτοβάθμιους συνεταιρισμούς που κάνουν εμπορία. Ε, λοιπόν, δεν μπορούμε να βρούμε αυτήν την πληροφορία. Σας το λέγω ως απλό παράδειγμα. Μπορώ να σας φέρω δεκάδες παραδείγματα.

Πάρτε ας πούμε έναν νέο αγρότη, ένας νέος αγρότης -που όλοι μιλάμε για τους νέους αγρότες- που θέλει να δει τι κίνητρα έχει, τι δυνατότητες έχει, τι του προσφέρει η χώρα του, τι του προσφέρει η Ευρωπαϊκή Ένωση, πώς γίνεται χρηστική αυτή η πληροφορία. Πώς θα το μάθει σήμερα; Σας το λέγω αυτό, γιατί θεωρώ σημαντική την Οδηγία και για να μπορέσετε να φτάσετε στο βαθμό να την αξιοποιήσετε, όχι μόνο χάριν της οικονομίας που και αυτό είναι θεμιτό, αλλά κυρίως χάριν των πολιτών, πρέπει να προηγηθεί πάρα πολλή δουλειά.
Έρχομαι τώρα στα ΚΕΠ και θέλω να σας μιλήσω από καρδιάς. Ξέρω ότι και οι δυό σας τα έχετε αγαπήσει τα ΚΕΠ. Τα έχετε αγαπήσει όμως με το δικό σας τρόπο. Δεν σας προβληματίζει κύριοι Υπουργοί το γεγονός -και χαίρομαι που είναι εδώ και ο κ. Παυλόπουλος- ότι από τις 1.000 πιστοποιημένες διαδικασίες κινούνται μόνο οι 100; Τι φταίει;

Εγώ όταν ήμουν εκεί -και μιας και μιλήσατε επαινετικά για μένα κύριε Παυλόπουλε- είχα δώσει μάχη για παράδειγμα με τα ασφαλιστικά ταμεία και ήμουν προ των πυλών οι συντάξεις να εκδίδονται από τα ΚΕΠ. Το είχα κάνει μάλιστα πιλοτικά σε 200 ακριτικά ΚΕΠ και εξέδωσαν την ημέρα των γενεθλίων τους τις συντάξεις του ΟΓΑ. Πολλοί μάλιστα έστειλαν και μια ανθοδέσμη και είπαν ένα ευχαριστώ στον απόμαχο της αγροτιάς για την προσφορά του στη χώρα. Πού είναι οι μάχες που έχετε δώσει για τις δύσκολες υποθέσεις;
Θα σας πω ένα άλλο παράδειγμα μιας και μιλήσαμε πριν για την πληροφορία. Ένα μείζον θέμα είναι η επικαιροποίηση των ΚΕΠ. Κάθε κανονιστική πράξη που γίνεται πρέπει αυτομάτως να περνάει στα ηλεκτρονικά έντυπα. Δεν το είδα στη νομοθετική σας ρύθμιση. Σας το επισημαίνω σαν ένα σημαντικό ζήτημα που πρέπει να το συμπεριλάβετε δηλαδή την επικαιροποίηση, που δεν αρκεί να έχεις έναν μηχανισμό. Πρέπει σε κάθε φορέα του δημόσιου τομέα που παράγει κανονιστικές πράξεις, είτε νομοθεσία δηλαδή Υπουργεία, είτε Προεδρικά Διατάγματα κυβέρνηση, αλλά ακόμα και εγκυκλίους, να μπορούν αμέσως, αυτομάτως να μεταδίδονται στα ηλεκτρονικά έντυπα και στη διακίνηση των πληροφοριών, αλλά και των πιστοποιημένων διαδικασιών των ΚΕΠ.
Και έρχομαι και στο τρίτο επίμαχο ζήτημα που ήταν και το αντικείμενο της επερώτησης που έγινε.

Έχετε φτάσει στο σημείο με την παραγωγικότητα, που ορθώς έχετε εισαγάγει, να έχετε βγάλει εκτός παραγωγικότητας τα πλέον χρήσιμα ΚΕΠ, που είναι τα ακριτικά. Γιατί; Γιατί δεν έχετε προχωρήσει στις δύσκολες διαδικασίες. Τι να ασχοληθεί ένα ΚΕΠ σε ένα νησί με τα δημοτολόγια; Πάει ο πολίτης εκεί και το παίρνει από το δήμο. Δεν χρειάζεται να πάει στο ΚΕΠ.

Το ζητούμενο για τα ακριτικά ΚΕΠ είναι το αγροτικό πακέτο να το περάσετε αμέσως σ' αυτά. Τι σημαίνει αυτό; ΟΠΕΚΕΠΕ, η επιδότηση. ΕΛΓΑ, η αποζημίωση. Η Αγροτική Τράπεζα. Το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Ο ΟΓΑ. Πρέπει να περάσουν στα ΚΕΠ. Και τότε θα μου πείτε αν έχουν ή δεν έχουν παραγωγικότητα. Και θέλω πραγματικά να σας κάνω για άλλη μια φορά έκκληση να μην πληρώσουν αυτές τις αβελτηρίες οι εργαζόμενοι. Είναι λάθος όχι μόνο πολιτικό αλλά και ηθικό.
Έρχομαι τώρα και στο τελευταίο κομμάτι -και νομίζω ότι έχει πάρει προσωπικό τόνο αυτή η συζήτηση- που αφορά τον Καποδίστρια. Εδώ, αγαπητοί συνάδελφοι, είναι προφανές ότι υπάρχει εμφανής διαχωριστική γραμμή και είναι καλό που υπάρχει. Είναι η διαφορά που βλέπουμε τα πράγματα, την ουσιαστική μεταρρύθμιση δηλαδή που πρέπει να έχει το Ελληνικό Κράτος.
Κύριε Παυλόπουλε, είμαι βέβαιος ότι, αν έβγαινε ο κύριος Καραμανλής στη θέση του κυρίου Σημίτη το 2000, θα τον είχατε καταργήσει τον Καποδίστρια. Ξέρετε γιατί δεν το καταργήσατε; Γιατί έγινε θεσμός με πολύ μεγάλη δυναμική στους πολίτες και κυρίως στο κίνημα της αυτοδιοίκησης. Είναι εδώ και ο εισηγητής σας και θα πει ποιες ήταν οι απόψεις των δημάρχων στην αρχή και πώς μετεβλήθησαν μετά.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Αυτό είναι η αλήθεια.

ΣΤΑΥΡΟΣ ΜΠΕΝΟΣ: Το ζητούμενο λοιπόν σήμερα είναι η οπτική γωνία που βλέπουμε το Κράτος, πώς βλέπουμε το μέλλον του Κράτους. Εγώ πολλές φορές, για δέκα χρόνια τώρα, φωνάζω και λέω: Το Κράτος μας είναι μικρό και πρέπει να έχει μικρή δομή και λειτουργία. Δεν χρειάζεται πάνω από δέκα με δώδεκα Υπουργεία. Δεν χρειάζεται πάνω από έξι με επτά περιφέρειες. Δεν χρειάζεται καθόλου την νομαρχιακή αυτοδιοίκηση. Στην ουσία είναι ένας θεσμός που έχει αυτοκαταργηθεί και χρειάζεται το πολύ τριακόσιους δήμους.
Αυτό πρέπει να είναι, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το Ελληνικό Κράτος. Δυστυχώς, δεν παρεμβαίνετε προς τα εκεί. Εμένα αυτό δεν με εκπλήσσει, αλλά δεν έχει έννοια να δώσω μάχη και να κάνω αντιπαράθεση τώρα για μια κοινότητα. Η οπτική είναι, πού πάει η μια παράταξη και πού πάει η άλλη.

Συνεπώς, θεωρώ ότι αυτή η συζήτηση που γίνεται είναι μια συζήτηση που ακριβώς φωτίζει τις διαφορές που υπάρχουν ανάμεσα στην πρόοδο και τη συντήρηση. Και βεβαίως, θεωρώ ότι είναι μια συζήτηση που άνοιξε τον ασκό του Αιόλου, κύριε Υπουργέ, και φοβάμαι ότι θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε πολύ δύσκολα ζητήματα στο μέλλον, γιατί ο τοπικισμός είναι άγριο πράγμα και θα έχουμε ισχυρότατες συνέπειες γι' αυτό που ονομάζουμε μεταρρύθμιση του Κράτους.

(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ)